Logopedia
ZAKRES DZIAŁAŃ LOGOPEDY:
-
Przeprowadzenie badań przesiewowych służących wyłonieniu dzieci z zaburzeniami mowy (odbywają się we wrześniu);
-
Organizowanie pomocy logopedycznej;
-
Prowadzenie terapii indywidualnej oraz grupowej;
-
Podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających powstawaniu zaburzeń komunikacji;
-
Wspieranie działań wychowawczych oraz profilaktycznych nauczycieli;
-
Prowadzenie zeszytów do zajęć logopedycznych z zaleceniami do utrwalania w domu.
W ramach terapii logopedycznej dzieci wykonują liczne ćwiczenia, mające na celu eliminowanie zaburzeń mowy i wad wymowy. Są to m.in. ćwiczenia oddechowe, fonacyjne, głosowe, rozwijające pamięć, analizę i syntezę wzrokowo-słuchową. Ważnym ćwiczeniem jest usprawnianie motoryki narządów artykulacyjnych, czyli języka, warg, podniebienia miękkiego, policzków.
INFORMACJE DLA RODZICÓW
Kiedy należy udać się z dzieckiem do logopedy:
- podczas artykulacji głosek s, z, c, dz, sz, ż, cz, dż, t, d, n dziecko wsuwa język między zęby lub ociera nim o wargę. W każdym wieku jest to wada, z której niestety się nie wyrasta. Im dłużej zwlekamy, tym bardziej wada się utrwala.
– dziecko nawykowo mówi przez nos.
– dostrzegamy zmiany anatomiczne w budowie narządów mowy dziecka lub mamy wątpliwość, czy dziecko dobrze słyszy.
Po ukończeniu 4 roku życia dziecko:
– wymawia głoski s, z, c, dz jak ś, ź, ć, dź
– zamienia głoski dźwięczne na bezdźwięczne, np. d na t (dom = tom), w na f (woda = fota), g na k (gęś = kęś), b na p (buda = puta)
– myli głoski dźwiękopodobne, np. c – s (sala = cala), sz – cz i inne.
– dziecko zniekształca, zastępuje głoski innymi nie znanymi w języku polskim, np. gardłowo wymawia głoskę r.
– u dziecka nasila się problem rozwojowej niepłynności mówienia (zacinanie, powtarzanie sylab).
ETAPY TERAPII LOGOPEDYCZNEJ
1. Terapię logopedyczną rozpoczyna się od ćwiczeń narządów mowy, które mają usprawnić głównie pracę języka i warg, by umożliwić prawidłową wymowę głoski.
2. Równocześnie z takimi ćwiczeniami należy usprawniać słuch fonematyczny ( fonemowy), który pozwala różnicować głoski. Jest to szczególnie ważne w przypadku substytucji głosek.
3. Potem następuje etap wywołania głoski.
4. Kolejny etap to żmudny proces utrwalania dźwięku: najpierw w izolacji, potem w sylabach i wyrazach.
5. Terapia jest zakończona jeżeli dziecko realizuje poprawnie głoskę w mowie spontanicznej ( w czasie codziennych czynności).
EFEKTY TERAPII UZALEŻNIONE SĄ MIĘDZY INNYMI OD:
-
Częstotliwości i systematyczności ćwiczeń .
-
Zaangażowania, cierpliwości rodziców i współpracy z logopedą .
-
Motywacji dziecka do spełnienia zaleceń ( dostosowanie formy ćwiczeń do potrzeb dziecka , dbanie o atrakcyjność ćwiczeń, wprowadzenie elementów zabawy).
-
Stworzenia właściwych warunków do ćwiczeń ( wyciszone miejsce, poświęcenie wyłącznej uwagi dziecku przez 15-20 minut dziennie).
-
Zauważenia i docenienia najmniejszych sukcesów dziecka.
Karty pracy dostępne tutaj Materiały dla przedszkolaków.